7. Perkamenten » Het Geheim van Blanchefort (2024)

Op de perkamenten die Saunière zou hebben gevonden stond informatie over de kasteelheren van Rennes-le-Château: een stamboom uit 1244, een genealogie uit 1608 en een testament uit 1695. Waar deze perkamenten gebleven zijn is onbekend. Onder de perkamenten bevond zich ook een tweetal documenten, die in de jaren '60 in het boekje "Le Trésor Maudit" werden gepubliceerd:

Het eerste (kleine) document bevat een code in het Frans. De vertaalde tekst luidt: "Voor koning Dagobert II en Sion is deze schat en hij is daar dood". Ook staat er "PS". Volgens velen een afkorting van "Prieuré de Sion". Diverse tekens op het document geven sommigen aanleiding tot het construeren van geometrische patronen.

Het tweede (grote) document bevat ook een code waardoor een Franse tekst ontstaat. Vertaald: "Herderin geen verleiding dat Poussin en Teniers houden de sleutel vrede 681 door het kruis en dit paard van God ik voltooi (vernietig) deze demon bewaker op het middaguur blauwe appels". Ook hier geven tekens aanleiding tot het construeren van geometrische patronen. Volgens de schrijvers Andrews en Schellenberger verwijzen de onderdelen van de tekst naar locaties in de buurt van Rennes-le-Château. Via een ingewikkelde constructie ontdekten zij vervolgens dat de "schat" op de flanken van de berg Cardou verborgen moet zijn.

Maar deze plek wordt ook op een andere wijze aangegeven...

Ging het kleine document over het aren plukken op de sabbat, dit tweede document gaat over de zalving van de voeten van Jezus door Maria Magdalena in Bethanië. De Latijnse tekst is uit het evangelie van Johannes hoofdstuk 12, vers 1-12. Het document is moeilijk te lezen omdat er 128 letters zijn toegevoegd.

"Jezus dan kwam zes dagen vóór het Pascha te Bethanië, waar Lazarus was, die Jezus uit de doden had opgewekt. Zij richtten daar dan een maaltijd voor Hem aan en Martha bediende, en Lazarus was één van hen, die met Hem aan tafel waren. Maria dan nam een pond echte, kostbare nardusmirre, en zij zalfde de voeten van Jezus en droogde zijn voeten af met haar haren; en de geur der mirre verspreidde zich door het gehele huis. Maar Judas Iskariot, één van zijn discipelen, die Hem verraden zou, zeidde: Waarom is deze mirre niet voor driehonderd schellingen verkocht en aan de armen gegeven? Maar dit zeidde hij niet, omdat hij zich om de armen bekommerde, maar omdat hij een dief was en als beheerder der kas de inkomsten wegnam. Jezus dan zeidde: Laat haar begaan en het bewaren voor de dag mijner begrafenis; want de armen hebt gij altijd bij u, maar Mij hebt gij niet altijd. De grote menigte uit de Joden dan kwam te weten, dat Hij daar was, en zij kwamen niet alleen om Jezus, maar ook opdat zij Lazarus zouden zien, die Hij uit de doden had opgewekt. En de overpriesters beraadslaagden om ook Lazarus te doden, daar vele Joden ter wille van hém kwamen en in Jezus geloofden".

Onder deze tekst staan op het document nog twee regels die vroeger in exact dezelfde vorm ook op het altaar van de kerk van Rennes-le-Château hebben gestaan, maar die "par sabotage" verdwenen zijn. Ook op dit tweede document staan diverse tekens en afwijkende letters. Onderaan staat het woord "NOIS", met daarbij een "N" en een omgedraaide "A". Indien je het document omdraait, staat er het inmiddels bekende "SION". Verder zijn er acht letters kleiner geschreven dan de rest. Ook deze acht letters vormen een bekend woord: "REX MUNDI".

De letter "a" wordt steeds op deze manier geschreven. Behalve in regel 10: dan staat er "A", en behalve in regel 11: daar staat de Griekse letter omega. De alpha en de omega. Een begrip dat slaat op Christus zelf, die gezegd heeft: "Ik ben de Alpha en de Omega, het Begin en het Eind". Ook zijn er nog een aantal verlaagde letters. Deze letters vormen de woorden "PANIS SAL": "Brood en Zout". De alpha en de omega zijn zelf ook verlaagd en staan tussen de twee woorden in. Tot slot zijn er ook in dit document zijn een aantal verhoogde letters te vinden. Zij vormen de tekst: "AD GENESARETH", dat "Naar Genesareth" betekent. Het meer van Genesareth (oftewel Tiberias of Galilea) is een belangrijke plaats uit het Nieuwe Testament.

Voldoende stof voor allerlei speculaties. Echter, terwijl Henri Lincoln bezig was met de voorbereiding van een van zijn documentaires, kreeg hij een brief van Gérard de Sède waarin deze de code meedeelt die nodig is om het geheimschrift van het grote document te ontcijferen. De ontcijfering is een zeer ingenieus, complex systeem, dat beschreven wordt in Lincolns boek "Het Verborgen Heiligdom" (uit 1991). De ingewikkelde ontcijfering is hier niet van belang, maar wel de tekst die daardoor ontstaat, wederom in het Frans: "BERGERE PAS DE TENTATION QUE POUSSIN TENIERS GARDENT LA CLEF PAX DCLXXXI PAR LA CROIX ET CE CHEVAL DE DIEU J’ACHEVE CE DEAMON DE GARDIEN A MIDI POMMES BLEUES". De vertaling luidt: "Herderin geen verleiding dat Poussin en Teniers houden de sleutel vrede 681 door het kruis en dit paard van God ik voltooi (of: ik vernietig) deze demon bewaker op het middaguur blauwe appels".

De gedecodeerde tekst uit het tweede document is nog ingewikkelder dan die van het eerste. De interpretaties die daarop volgden zijn uiteraard navenant. Over "Poussin en Teniers houden de sleutel" is iedereen het wel eens. Dit heeft duidelijk betrekking op de schilderijen die Saunière volgens het Verhaal meegenomen heeft uit Parijs. Deze schilderijen zal ik later bespreken. Allereerst geef ik u de interpretatie van de tekst door Andrews en Schellenberger. Volgens hen is "bergère" een oud Frans woord voor "leunstoel". Nu staat er vlak bij Rennes-les-Bains een rotsblok, dat uitgehouwen is in de vorm van een stoel. Dit rotsblok heet "Fauteuil du Diable", oftewel "Leunstoel van de Duivel". Een paar meter hiervandaan is de "Source du Cercle", de "Bron van de Cirkel". Door het hoge ijzergehalte van de grond heeft het water dezelfde kleur als de huid van Asmodeus, die in de kerk van Rennes-le-Château staat. Aangezien zijn rechter duim en wijsvinger een cirkel vormen en hij een halfzittende houding heeft, is de verwijzing volgens hen duidelijk. Een stoel zonder Duivel is een stoel zonder verleiding: een "BERGERE PAS DE TENTATION". Zittende in deze Leunstoel kijk je uit, tussen de bomen door, op de Col Doux, de Vredige Heuvel, oftewel "PAX". Op de kaart van het I.G.N. is vlak bij het dorpje Terroles de Col d’Espinas te vinden. De hoogte van deze col wordt ook aangegeven: 681 meter, oftewel "DCLXXXI". Op dezelfde kaart, even ten noorden van Alet-les-Bains is een spoorbrug met daarbij een calvaire ("Crx") aangegeven: "LA CROIX". De spoorbrug bij dit kruis, "LE CHEVAL DE DIEU", wijst naar de kerk in Espéraza. Op deze wijze is er een vierkant uit de tekst gereconstrueerd, met als hoekpunten de Col Doux, de Col d’Espinas, het kruis bij Alet en de kerk van Espéraza. Het middelpunt van dit vierkant ligt net ten oosten van Luc-sur-Aude vlakbij een huizengroep die volgens de kaart "Métairie de Luc" heet. De schrijvers ontdekken dat op een kaart van Cassini uit 1780 deze plaats "La Mort" wordt genoemd. Ondanks de associatie met "LA MORT" uit het eerste document, wordt er helaas niets gevonden. Opvallend is wel, dat deze plaats op de Top 100 kaart van het I.G.N. vanaf 1995 "Métairie de la Mort" wordt genoemd! Een leuke bijkomstigheid is het verhaal van de schrijvers dat zij, zoekende in de omgeving, een druivenplukkende dame tegenkomen. Zij geeft een paar trossen aan hen met de woorden: "Voilà messieurs, Pommes bleues?"

Uiteraard geeft ook dit tweede document aanleiding tot het zoeken naar geometrische patronen. Bovengenoemde schrijvers maken zeer ingewikkelde constructies uitgaande van de tekens die boven en onder de tekst staan. De gedetailleerd beschreven stappen die zijn nemen kunt u in hun boek lezen. Samengevat komt het er op neer dat zij een patroon hebben ontdekt, dat in beide documenten aanwezig is en dat vertaald kan worden naar een patroon op de landkaart. Hetzelfde patroon is volgens hen ook aanwezig in de genoemde schilderijen. Indien het patroon vervolgens geprojecteerd wordt op de kaart dan blijkt de locatie van de "schat" zich te bevinden op de hellingen van de berg Cardou, ten oosten van Rennes-le-Château. Dat deze plaats juist is wordt volgens hen bewezen door het feit dat de lijn die vanuit de kerk van Espéraza loodrecht naar de meridiaan* ("A MIDI") loopt, door de genoemde locatie gaat. Bovendien menen zij nóg een bewijs voor de juistheid van deze plek gevonden te hebben. Maar daarvoor moeten we zijn bij het graf van Marie de Nègri.